Ανακοινωθέν εξέδωσε η Ιερά Σύνοδος Καθολικής Ιεραρχίας Ελλάδος με θέμα το «Σύμφωνο Ελεύθερης Συμβίωσης».
ΙΕΡΑ ΣΥΝΟΔΟΣ
ΚΑΘΟΛΙΚΗΣ ΙΕΡΑΡΧΙΑΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
Πρωτ. 3881/08
ΑΝΑΚΟΙΝΩΘΕΝ
Αυτές τις ημέρες πολύς λόγος γίνεται γύρω από την πρόθεση ή και τη βούληση της Κυβέρνησης να καταθέσει στη Βουλή Σχέδιο Νόμου «περί του συμφώνου ελεύθερης συμβίωσης» ζευγαριών.
Εμείς, οι Επίσκοποι της Καθολικής Εκκλησίας στην Ελλάδα, ως ποιμένες, ως χριστιανοί και ως Έλληνες πολίτες αισθανόμαστε επιτακτική την ανάγκη να κάνουμε γνωστή στους πιστούς μας τη διδασκαλία της Εκκλησίας επάνω σ’ αυτό το θέμα.
Η παρέμβαση μας δεν έχει σκοπό να καταδικάσει κανένα (μόνο ο Θεός είναι ο κριτής όλων μας), και ούτε να υποδείξει στην Κυβέρνηση τον τρόπο που πρέπει να νομοθετεί. Απλώς θέλουμε να εκφράσουμε δημόσια τις πεποιθήσεις που εμπνέονται από την πίστη μας στο Χριστό και το Ευαγγέλιό του.
1. Αναμφίβολα το «σύμφωνο ελεύθερης συμβίωσης» δεν συμφωνεί με τη διδασκαλία της Καθολικής Εκκλησίας, η οποία αναγνωρίζει ως θεμιτή συμβίωση δύο ατόμων, διαφορετικού φύλου, μόνο εκείνη που προέρχεται από την τέλεση του Μυστηρίου του Γάμου. Επομένως, ο χριστιανός ο οποίος υπογράφει το «σύμφωνο ελεύθερης συμβίωσης» και συμβιώνει με βάση αυτό, πρέπει να γνωρίζει ότι ζει σε μία κατάσταση που αντιβαίνει στο Νόμο του Θεού και της Εκκλησίας. Η παράβαση του Νόμου του Θεού είναι αμαρτία.
2. Η Πολιτεία όταν νομοθετεί μέσω των νομοθετικών οργάνων της, θα ήταν ευχής έργο, να έχει ως κριτήριο τις αρχές και τις επιταγές του Ευαγγελίου για να νομοθετήσει, αλλά βεβαίως δεν είναι υποχρεωμένη διότι και οι νομοθέτες δεν είναι όλοι Χριστιανοί και δεν νομοθετεί μόνο για Χριστιανούς αλλά για κάθε Έλληνα πολίτη.
3. Ο γάμος και η οικογένεια δεν είναι ένα τυχαίο κοινωνιολογικό δημιούργημα, καρπός ειδικών οικονομικών και ιστορικών καταστάσεων που πρέπει να αλλάζουν σύμφωνα με του καιρούς και τις αδυναμίες των ανθρώπων. Αντίθετα, η σωστή σχέση μεταξύ άνδρα και γυναίκας προκύπτει από την ίδια τη φύση του ανθρώπου και της ετερότητας του προσώπου και μόνο από αυτήν μπορεί να βρει τις απαντήσεις που την αφορούν.
4 . Οι διάφορες σύγχρονες μορφές συμβίωσης ζευγαριών, όπως η ελεύθερη συμβίωση, ο «δοκιμαστικός γάμος», ο «ομοφυλοφιλικός γάμος» αποτελούν αποσύνθεση και διάλυση του θεσμού του γάμου πάνω στον οποίο βασίζεται η οικογένεια, θεμέλιο της ανθρώπινης κοινωνίας. Αυτές οι μορφές συμβίωσης δεν αποτελούν εκφράσεις ελευθερίας (μακάρι η Πολιτεία να έδειχνε την ίδια ευαισθησία για την ελευθερία και τη θρησκευτική ετερότητα όλων των Ελλήνων πολιτών!), αλλά δηλώνουν μορφή αναρχικής ελευθερίας, μιας ελευθερίας που δεν βασίζεται επάνω στην αξιοπρέπεια του ανθρώπου, αλλά επάνω σε μια εντελώς ατομιστική θεώρηση του ανθρωπίνου σώματος, σε μια πρόσκαιρη σχέση χωρίς βάθος που, συχνά, θέλει να αποφύγει τη μονιμότητα και τη βαθειά προσωπική δέσμευση. Μια τέτοια κατάσταση υποτιμά την αξιοπρέπεια του ανθρώπου.
Δόθηκε στην Άνω Σύρο στις 27 Μαρτίου 2008
Δια την Ιερά Σύνοδο της Καθολικής Ιεραρχίας Ελλάδος
Ο Πρόεδρος
+ Φραγκίσκος
