ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΜΕ ΤΟΥΣ ΙΕΡΑΡΧΕΣ ΜΑΣ [4 Μαΐου 2001]
 |
“Η Εκκλησία του Χριστού που παροικεί στην Ανατολή και τη Δύση, παίρνει θάρρος και ελπίδα από το παράδειγμα της Αγιότητας Σας, για να συνεχίσει την πορεία προς αμοιβαία γνωριμία και έτσι να φθάσει στην πλήρη κοινωνία.” (Αρχιεπίσκοπος Νικόλαος) |
Χαιρετισμός της Καθολικής Ιεραρχίας της Ελλάδος
προς την Α.Α. τον Πάπα Ιωάννη-Παύλο τον Β’
Αποστολική Νουντσιατούρα, 4 Μαΐου 2001
Μακαριώτατε Πάτερ,
Μέσα σ’ αυτή τη χαρούμενη ατμόσφαιρα που δημιουργεί το Πάσχα του Κυρίου, το οποίο γιορτάσθηκε εφέτος την ίδια Κυριακή από όλους τους χριστιανούς, το μικρό ποίμνιο (Λκ. 12, 32) που είναι η Εκκλησία μας στην Ελλάδα, δίπλα στην Ορθόδοξη Εκκλησία, που αποτελεί τη μεγάλη πλειοψηφία, υποδέχεται την Αγιότητά Σας ψάλλοντας τον ύμνο της Αναστάσεως.
Η παρουσία της Αγιότητάς Σας ανάμεσά μας στηρίζει την πίστη μας. Στο σεβάσμιο πρόσωπό Σας βλέπουμε το σημερινό Απόστολο των Εθνών, ο οποίος περιδιαβαίνει τα διάφορα έθνη και κηρύττει τον Ιησού και την Ανάσταση (Πράξ 17, 18).
Η χαρά των ελλήνων καθολικών και όλων των αδελφών μας που προέρχονται από διάφορα έθνη του κόσμου είναι πλήρης εξ αιτίας της παρουσίας Σας στην Πόλη των Αθηνών, όπου, πριν από 1950 χρόνια, το Ευαγγέλιο συνάντησε τον αρχαίο πολιτισμό.
Ανανεώνουμε σήμερα το σεβασμό μας και την αγάπη μας προς τον άξιο Διάδοχο του Πέτρου, αλλά και προς την Εκκλησία της Ρώμης, την προκαθημένη της αγάπης. προς αυτήν, ως Μητέρα Εκκλησία, διατηρούμε άρρηκτη την ενότητά μας. Προς αυτήν ατενίζουμε με ζωηρή την ελπίδα, εφόσον ο Επίσκοπός της είναι για όλη την καθολική Εκκλησία ο εγγυητής της ορθής πίστεως, που βασίζεται στο Θάνατο και στην Ανάσταση του Κυρίου.
Η παρουσία της Αγιότητάς Σας σήμερα στην Αθήνα είναι για μας η πραγματοποίηση των λόγων του Κυρίου: “Και συ επιστρέψας στήριξον τους αδελφούς σου” (Λκ. 22, 32).
Στο πρόσωπό Σας, Μακαριώτατε Πάτερ, βλέπουμε το Διάδοχο του Πέτρου, ο οποίος όχι μόνο τρεις αλλά χίλιες φορές, με τα λόγια και με τα έργα φανερώνει πόσο αγαπά τον Κύριο: “Κύριε, συ γνωρίζεις τα πάντα, εσύ ξέρεις ότι σε αγαπώ”. (Ιω. 21,15).
Οι εμπνευσμένες Εγκύκλιοι Επιστολές Σας, τα κηρύγματα, αλλά προπαντός το δυνατό παράδειγμα της Αγιότητάς Σας, τα αποστολικά ταξίδια, τα προσκυνήματα, είναι ένα συνεχές ερέθισμα προς την Εκκλησία, η οποία οφείλει να κηρύττει τον Ιησού Εσταυρωμένο και Αναστάντα.
Επί πλέον, παρά τις διάφορες δυσχέρειες, η Εκκλησία του Χριστού που παροικεί στην Ανατολή και στη Δύση, παίρνει θάρρος κι ελπίδα από το παράδειγμα της Αγιότητάς Σας, για να συνεχίσει την πορεία προς αμοιβαία γνωριμία και έτσι να φθάσει στην πλήρη κοινωνία.
Μακαριώτατε Πάτερ,
Καλώς ήλθατε ανάμεσά μας, σε μια χώρα ειρηνική, η οποία όμως δεν μπορεί να χαρεί με ηρεμία την ειρήνη της, όταν σκέπτεται ότι γύρω της συνεχίζουν να παραμένουν ανοικτές πληγές, που προήλθαν από πολέμους παλαιότερους ή πρόσφατους, όπως στην Κύπρο και στα Βαλκάνια.
Αλλά και η καθολική Εκκλησία στην Ελλάδα αντιμετωπίζει μερικά προβλήματα, όπως εκείνο της μη αναγνωρίσεως της νομικής της προσωπικότητας, των δυσκολιών της αποστολής της ως διασποράς μέσα στον ελληνικό χώρο, της ελλείψεως νέων ιερατικών και μοναχικών κλήσεων.
Όλες οι εκκλησιαστικές μας επαρχίες, κατά την τελευταία αυτή περίοδο, προσευχήθηκαν και συνεχίζουν να προσεύχονται, ώστε το προσκύνημα της Αγιότητάς Σας στα βήματα του Αγίου Παύλου, και ιδιαίτερα στον Άρειο Πάγο των Αθηνών, να υπενθυμίσει σε όλους τους χριστιανούς το καθήκον που έχουν να βαδίζουν στα ίχνη των Αποστόλων, που οδηγούν στον Κύριο, Εσταυρωμένο και Αναστάντα.
Καλή συνέχεια στο ταξίδι Σας, Μακαριώτατε Πάτερ, προς τη Δαμασκό και τη Μάλτα.
Ο λόγος Σας που τώρα περιμένουμε, θα είναι για μας το καλύτερο ενθύμιο της διελεύσεώς Σας από την Πόλη των Αθηνών.
