Καθολική Επισκοπή Χίου (Λέσβου-Σάμου)

• Σύντομη ιστορική αναδρομή

Ο αρχαιότερος γνωστός Επίσκοπος Χίου είναι ο Δωρόθεος, ο οποίος έλαβε μέρος στην Α΄ Οικουμενική Σύνοδο της Νίκαιας (325 μ.Χ.). Ως Επισκοπή υπαγόταν στη Μητρόπολη Ρόδου και ως “Επισκοπή Χίου” ιδρύθηκε εκεί και η λατινική Εκκλησία κατά τον 13ο αιώνα. Δεν είναι ξεκάθαρα τα όρια της δικαιοδοσίας αυτής της Επισκοπής κατά τη διάρκεια του παρελθόντος, λόγω των συχνών ιστορικών περιπετειών του νησιού. Ως λατινική Επισκοπή είχε και κάποια εξάρτηση από την Αρχιεπισκοπή της Γένοβας, απ’ όπου καταγόταν ένα σημαντικό μέρος του Καθολικού πληθυσμού.

Έχει την πλέον ένδοξη ιστορία από όλες τις υπόλοιπες Καθολικές Επισκοπές στην Ελλάδα. Από την Καθολική κοινότητα της Χίου (1566 και μετά) προήλθαν 3 Καρδινάλιοι, τουλάχιστον 60 Επίσκοποι και Αρχιεπίσκοποι, Γενικοί και Τοπικοί Ηγούμενοι ταγμάτων και αρκετοί μακάριοι και άγιοι που έχουν λησμονηθεί.

Σήμερα στην Επισκοπή Χίου έχουν προσαρτηθεί τα νησιά της Μυτιλήνης (1931), της Σάμου (1792) (και όλα τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου εκτός από τα Δωδεκάνησα). Από το θάνατο του τελευταίου Επισκόπου Χίου Νικολάου Χαρικιόπουλου, η Αγία Έδρα εμπιστεύεται αυτή την τοπική Εκκλησία στη φροντίδα ενός “Αποστολικού Τοποτηρητή”, που σήμερα είναι ο Αρχιεπίσκοπος Νάξου-Τήνου.